Publikujemy list pasterski Biskupa Kościoła Jerzego Samca i Prezesa Synodu ks. Adama Maliny dotyczący przeżywania Wielkiego Tygodnia.
Drogie siostry i bracia w Chrystusie!
Niedzielą Palmową rozpoczynamy okres Wielkiego Tygodnia. Hasło biblijne, które nam w nim towarzyszy jest wyjęte z Ewangelii Jana: „Musi być wywyższony Syn Człowieczy, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął ale miał żywot wieczny.”
Od czasu dzieciństwa pod koniec czasu pasyjnego mogliśmy słyszeć zwiastowanie, które nawiązywało do tryumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy, a kilka dni później do Ostatniej Wieczerzy. W Wielki Piątek towarzyszyliśmy Jezusowi podczas męki i śmierci krzyżowej. W Wielkanoc radowaliśmy się z Ewangelii o Zmartwychwstałym.
Zwykle te święta przeżywaliśmy razem w społeczności. Razem w naszych kościołach. W tym roku jest inaczej. Musimy pozostać w swoich domach. To wyraz naszej odpowiedzialności za siebie nawzajem.
Brak możliwości bezpośredniego spotkania nie oznacza braku społeczności. Dzięki współczesnej technice mamy wiele możliwości słuchania Słowa Bożego. Mamy nabożeństwa domowe, w naszych domach są Biblie, śpiewniki, modlitewniki czy zbiory kazań.
W tym szczególnym czasie chcemy prosić o modlitwę.
Zdajemy sobie sprawę, że wielu z nas i wokół nas wykonuje pracę, która jest służbą wobec bliźniego. Te osoby przecież muszą codziennie podejmować się wyzwania wychodzenia z bezpiecznego domu. Bez ich pracy nie bylibyśmy wstanie funkcjonować. Jesteśmy wdzięczni za tę służbę.
Pamiętajmy w modlitwie o tych, którzy są doświadczani chorobą. Stan epidemii dotyka nie tylko zarażonych wirusem COVID-19 ale też tych, którzy nie mogą otrzymać pełniej pomocy w innych schorzeniach. Pamiętajmy o osobach, które przeżywają śmierć bliskich. Pamiętajmy o tych, którzy tracą pracę lub nie są w stanie dalej prowadzić swoich przedsiębiorstw.
W tym trudnym czasie potrzebujemy modlitwy. Modlitwy przyczynnej.
Dla większości z nas będą to niezwykłe Święta. Może staną się okazją do nowych przemyśleń? Teraz tym bardziej doświadczamy tego, że nic na tej ziemi nie jest pewne, a nasze prawa mogą zostać brutalnie ograniczone.
Mimo tego, że czas Świąt spędzimy we własnych domach, że nie spotkamy się z naszymi bliskimi, że nie będziemy gromadzili się w kościołach, to jednak będziemy mogli przeżywać społeczność z Chrystusem i ze sobą nawzajem. Poprzez media możemy duchowo się wspierać, głosić Boże Słowo i modlić się. Nie jesteśmy jednak w stanie przystąpić do Komunii Świętej.
W naszej ewangelickiej tradycji opieramy się na wspólnocie, która gromadzi się wokół Stołu Pańskiego. Dlatego tak ważne jest dla nas przystępowanie do Komunii razem, wspólnie z siostrami i braćmi.
Czekamy z niecierpliwością na ten czas, gdy będziemy mogli spotkać się w kościołach. Cieszyć się z obecności Boga i ludzi podczas wspólnego świętowania.
Jednak dostrzegając różne wrażliwości i różne potrzeby duchowe, opierając się na zasadzie powszechnego kapłaństwa, dopuszczamy możliwość Komunii domowej sprawowanej przez ochrzczonych. W tym wypadku zalecamy, aby nasi współwyznawcy, mający taką potrzebę, kontaktowali się ze swymi duszpasterzami. Duchowni w rozmowach mogą pomóc przygotować się do sprawowania sakramentu i udostępnią przygotowany na taką okoliczność porządek.
Jeszcze raz podkreślmy, że mamy nadzieję na spotkanie w kościołach w ciągu następnych tygodni, a wtedy będziemy mogli wspólnie razem przystąpić do Sakramentu Ołtarza. Chodzi nam o to, aby zachować wspólnotowość spotkania przy jednym stole.
Drogie siostry i bracia w Chrystusie!
Zdajemy sobie sprawę z tego, że jesteśmy bardzo różni. Mamy różne poglądy i przekonania. Cieszymy się, że są one głośno wypowiadane. Jednak w tym trudnym czasie powinniśmy przede wszystkim dążyć do zachowania jedności. Jedność nie oznacza jednomyślności. Jedność polega na tym, że choć mamy odmienne zdanie od innych, szanujemy ich poglądy.
Dziś powinniśmy pamiętać o tych, którzy są najsłabsi i potrzebują wsparcia. Dlatego tak bardzo prosimy o modlitwę i o pomaganie w tych obszarach, w których jest to tylko możliwe.
Dziękujemy również Wam wszystkim za Wasze zaangażowanie i wsparcie jakiego sobie wzajemnie udzielamy.
Z życzeniem Bożej ochrony i prowadzenia na każdy dzień
Biskup Jerzy Samiec i Prezes Synodu ks. dr Adam Malina
zobacz również: Duszpasterskie wskazania
źródło: luteranie.pl
2 Niedziela po Wielkanocy 14.04.2024 
Razem w społeczności – list pasterski Biskupa Kościoła i Prezesa Synodu
Publikujemy list pasterski Biskupa Kościoła Jerzego Samca i Prezesa Synodu ks. Adama Maliny dotyczący przeżywania Wielkiego Tygodnia.
Drogie siostry i bracia w Chrystusie!
Niedzielą Palmową rozpoczynamy okres Wielkiego Tygodnia. Hasło biblijne, które nam w nim towarzyszy jest wyjęte z Ewangelii Jana: „Musi być wywyższony Syn Człowieczy, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął ale miał żywot wieczny.”
Od czasu dzieciństwa pod koniec czasu pasyjnego mogliśmy słyszeć zwiastowanie, które nawiązywało do tryumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy, a kilka dni później do Ostatniej Wieczerzy. W Wielki Piątek towarzyszyliśmy Jezusowi podczas męki i śmierci krzyżowej. W Wielkanoc radowaliśmy się z Ewangelii o Zmartwychwstałym.
Zwykle te święta przeżywaliśmy razem w społeczności. Razem w naszych kościołach. W tym roku jest inaczej. Musimy pozostać w swoich domach. To wyraz naszej odpowiedzialności za siebie nawzajem.
Brak możliwości bezpośredniego spotkania nie oznacza braku społeczności. Dzięki współczesnej technice mamy wiele możliwości słuchania Słowa Bożego. Mamy nabożeństwa domowe, w naszych domach są Biblie, śpiewniki, modlitewniki czy zbiory kazań.
W tym szczególnym czasie chcemy prosić o modlitwę.
Zdajemy sobie sprawę, że wielu z nas i wokół nas wykonuje pracę, która jest służbą wobec bliźniego. Te osoby przecież muszą codziennie podejmować się wyzwania wychodzenia z bezpiecznego domu. Bez ich pracy nie bylibyśmy wstanie funkcjonować. Jesteśmy wdzięczni za tę służbę.
Pamiętajmy w modlitwie o tych, którzy są doświadczani chorobą. Stan epidemii dotyka nie tylko zarażonych wirusem COVID-19 ale też tych, którzy nie mogą otrzymać pełniej pomocy w innych schorzeniach. Pamiętajmy o osobach, które przeżywają śmierć bliskich. Pamiętajmy o tych, którzy tracą pracę lub nie są w stanie dalej prowadzić swoich przedsiębiorstw.
W tym trudnym czasie potrzebujemy modlitwy. Modlitwy przyczynnej.
Dla większości z nas będą to niezwykłe Święta. Może staną się okazją do nowych przemyśleń? Teraz tym bardziej doświadczamy tego, że nic na tej ziemi nie jest pewne, a nasze prawa mogą zostać brutalnie ograniczone.
Mimo tego, że czas Świąt spędzimy we własnych domach, że nie spotkamy się z naszymi bliskimi, że nie będziemy gromadzili się w kościołach, to jednak będziemy mogli przeżywać społeczność z Chrystusem i ze sobą nawzajem. Poprzez media możemy duchowo się wspierać, głosić Boże Słowo i modlić się. Nie jesteśmy jednak w stanie przystąpić do Komunii Świętej.
W naszej ewangelickiej tradycji opieramy się na wspólnocie, która gromadzi się wokół Stołu Pańskiego. Dlatego tak ważne jest dla nas przystępowanie do Komunii razem, wspólnie z siostrami i braćmi.
Czekamy z niecierpliwością na ten czas, gdy będziemy mogli spotkać się w kościołach. Cieszyć się z obecności Boga i ludzi podczas wspólnego świętowania.
Jednak dostrzegając różne wrażliwości i różne potrzeby duchowe, opierając się na zasadzie powszechnego kapłaństwa, dopuszczamy możliwość Komunii domowej sprawowanej przez ochrzczonych. W tym wypadku zalecamy, aby nasi współwyznawcy, mający taką potrzebę, kontaktowali się ze swymi duszpasterzami. Duchowni w rozmowach mogą pomóc przygotować się do sprawowania sakramentu i udostępnią przygotowany na taką okoliczność porządek.
Jeszcze raz podkreślmy, że mamy nadzieję na spotkanie w kościołach w ciągu następnych tygodni, a wtedy będziemy mogli wspólnie razem przystąpić do Sakramentu Ołtarza. Chodzi nam o to, aby zachować wspólnotowość spotkania przy jednym stole.
Drogie siostry i bracia w Chrystusie!
Zdajemy sobie sprawę z tego, że jesteśmy bardzo różni. Mamy różne poglądy i przekonania. Cieszymy się, że są one głośno wypowiadane. Jednak w tym trudnym czasie powinniśmy przede wszystkim dążyć do zachowania jedności. Jedność nie oznacza jednomyślności. Jedność polega na tym, że choć mamy odmienne zdanie od innych, szanujemy ich poglądy.
Dziś powinniśmy pamiętać o tych, którzy są najsłabsi i potrzebują wsparcia. Dlatego tak bardzo prosimy o modlitwę i o pomaganie w tych obszarach, w których jest to tylko możliwe.
Dziękujemy również Wam wszystkim za Wasze zaangażowanie i wsparcie jakiego sobie wzajemnie udzielamy.
Z życzeniem Bożej ochrony i prowadzenia na każdy dzień
Biskup Jerzy Samiec i Prezes Synodu ks. dr Adam Malina
zobacz również: Duszpasterskie wskazania
źródło: luteranie.pl